Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΣΜΠΟΝΙΑΣ







Η Ιεραρχία της Συμπόνιας

Από την εκδήλωση στη μνήμη της Ε.Π.Μπλαβάτσκυ,
στις 15 Μαϊου 2002

 Oι παγκόσμιες παραδόσεις και θρησκείες και ιδιαίτερα οι μυήσεις, αναφέρονται σταθερά στην ύπαρξη Ανωτέρων Όντων, που μεσολαβούν ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Θεό. Η ιδρύτρια του Σύγχρονου Θεοσοφικού Κινήματος, η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ, δήλωνε ανεπιφύλακτα ότι πίσω από το Κίνημα και την ίδια, βρισκόταν η Πνευματική Ιεραρχία της οποίας οι Διδάσκαλοι Μορύα και Κουτχούμι με πρωτοστατούντα τον Μάχα Τσοχάν, την ενέπνεαν στο έργο της και βοηθούσαν ώστε να πραγματωθεί η Θεοσοφική Ιδέα στη γη. Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες πληροφορίες που έδωσε στον κόσμο η Σύγχρονη Θεοσοφία, είναι αυτή για την ιεράρχηση της εκδηλωμένης ζωής, την οποία παρουσίασε με σειρές Οντοτήτων διαφόρων τάξεων και εξουσιών, που υπάρχουν από το ξεκίνημα της δημιουργίας έως την άκρη του δικού μας φυσικού κόσμου.
Σύμφωνα με την Αρχαία Σοφία, το Πλήθος των Πνευματικών και Νοημόνων Όντων, που ανήκουν στην ανωτάτη Ιεραρχία της εκδήλωσης, είναι αυτό που μετατρέπει τη Θεία Σκέψη σε Νόμους σύμφωνα με τους οποίους πορεύεται η εκδηλωμένη ζωή. Τα Όντα αυτά σχηματίζουν τάξεις και τάγματα, που ιεραρχούνται ανάλογα με το θείο έργο τους. Υπάρχουν Ιεραρχίες θεών και ημιθέων, αρχαγγέλων, αγγέλων και στοιχειακών που εργάζονται για την υλοποίηση της Θείας Σκέψης  . Οι ανώτερες Ιεραρχίες είναι υπεύθυνες για την παρουσία και εφαρμογή του Νόμου, ενώ άλλες εργάζονται για την κατασκευή όλων όσα ορίζονται από τον Νόμο.
Στη Θεοσοφική Διδασκαλία, τα Όντα του ουράνιου κόσμου είναι Μονάδες που έχουν υπερβεί τα στάδια στα οποία βρίσκεται σήμερα η ανθρωπότητα. Οι Χριστιανοί τα ονομάζουν Γιούς Θεού και
Ιεράρχες. Στο Καμπαλά αναφέρονται ως Ελοϊμ. Σε άλλες παραδόσεις αναφέρονται ως Αμσασπέντ, Ρίσις, Κουμάρας και Βούδδες. Τα Όντα αυτά υπήρξαν κάποτε άνθρωποι που με δικές τους προσπάθειες και πρωτοβουλίες και μέσω ατομικών εμπειριών, υπερέβησαν το πεδίο της προσωπικότητας και της πυκνής ύλης και εισήλθαν στο επίπεδο της πνευματικότητας. Υπάρχουν ιεραρχίες που εργάζονται για τον σχηματισμό των μορφών και ιεραρχίες που εργάζονται για την ανάπτυξη και την οργάνωση της νοητικής δύναμης στον άνθρωπο. Τα Όντα που επιστατούν τη νοητική και πνευματική πρόοδο της ανθρωπότητας, ανήκουν στην Ιεραρχία της Συμπόνιας και του Φωτός.
Οι ρίζες της Ιεραρχίας της Συμπόνιας βρίσκονται στην καρδιά του Ηλιακού μας Λόγου. Είναι Όντα τελειωμένα πνευματικά, που θα μπορούσαν να παραμένουν στο Νιρβάνα στη διάρκεια ολοκλήρου του παρόντος μανβανταρικού κύκλου. Όμως, αυτά τα Όντα, προτίμησαν να υπάρχουν στον εκδηλωμένο κόσμο ώστε να υπηρετούν στο Σχέδιο της Εξέλιξης. Είναι οι Βούδες της Συμπόνοιας και είναι ό,τι μεγαλύτερο και καλύτερο υπάρχει στον εκδηλωμένο κόσμο. Πρόκειται για απολύτως Πνευματικές Οντότητες, για Βούδες και Βοδισάττβας – όπως ονομάζονται από τη Βουδιστική παράδοση – που έχουν αναλάβει την εκπαίδευση της συνειδητότητας των εξελισσομένων ανθρωποψυχών.
Η δική μας Ιεραρχία της Συμπόνιας είναι μια ακτίνα της Ηλιακής Ιεραρχίας, που κι αυτή είναι μια ακτίνα της Κοσμικής. Στην κορυφή της Πλανητικής μας Ιεραρχίας της Συμπόνιας βρίσκεται «ο Μεγάλος Μυσταγωγός» ή «η Μεγάλη Θυσία». Είναι η Οντότητα ή το Δένδρο από το οποίο ξεπήδησαν όλοι οι Σοφοί και Ιεροφάντες της ανθρωπότητας (Ερμής, Ενώχ, Καπίλα, Ορφέας, Πυθαγόρας, κτλ.) Είναι το μυστηριώδες αόρατο αλλά πάντα παρόν Πρόσωπο, για το οποίο κυκλοφορούν μύθοι και ιστορίες στον χώρο του Αποκρυφισμού.  (Μ.Δ. Ι 208)
Οι Αποκρυφιστές γνωρίζουμε ότι αυτή η Οντότητα αναφέρεται και ως ο Μεγάλος Τσοχάν, ο Μάχα-Τσοχάν, που είναι ο αρχηγός της Πλανητικής μας Ιεραρχίας. Και η αόρατη παρουσία του παίρνοντας διάφορα σώματα συντελεί στην ανανέωση και την εξέλιξη ιδεών, κοινωνιών, τεχνών, επιστημών και πολιτισμών.
Ο Μεγάλος Μυσταγωγός είναι το λίκνο της νοητικής και συνειδησιακής εγρήγορσης της δικής μας ανθρωπότητας. Κάθε ανθρώπινη μονάδα του πλανήτη μας διαποτίζεται από λίγο, περισσότερο ή πολύ – από τη δική Του ουσία. Είναι το Μάχατ της δικής μας ανθρωπότητας. Και κάθε άνθρωπος συνδέεται με αυτή την Οντότητα με έναν λώρο, μέσω του οποίου και επικοινωνεί μαζί Του. Δεν υπάρχει σκέψη και επιθυμία που να μην την ακούει, γιατί η ανθρωπότητα είναι το σώμα του, η ίδια του η ύπαρξη. Και όπως καθένας από μας αφουγκράζεται τον ρυθμό του σώματός του και ανταποκρίνεται στις ανάγκες του, με έναν παρόμοιο τρόπο – ακατανόητο για μας – ο Μάχα-Γκουρού αφουγκράζεται την σκέψη του κάθε ανθρώπινου κυττάρου του. Η ομάδα των Διδασκάλων, των Μυστών και των Μυημένων, είναι οι Μονάδες που πέτυχαν να ενεργοποιήσουν μεγάλα τμήματα της ουσίας Του, μέσω των νόμων που κυβερνούν τη δική μας άλυσο. Αυτά τα Όντα έγιναν η ομάδα του, η ομάδα των Μυστών και των μεγάλων Μυημένων και μέσω αυτών πραγματώνει το έργο του. Κάθε ανθρώπινη μονάδα που ενεργοποιεί αυτοσυνειδητά τμήματα της ουσίας του γίνεται εκτελεστικός κρίκος στο μεγάλο έργο της εξέλιξης. Ένας τέτοιος κρίκος υπήρξε η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ.
Όσον αφορά τα άτομα που αναζητούν και επιδιώκουν να συναντήσουν τον Μάχα-Γκουρού και τους Διδασκάλους της Σοφίας, θα πρέπει να κατανοήσουν ότι η ουσία αυτών των Όντων βρίσκεται μέσα στον καθένα από μας. Αν ενεργοποιήσουμε αυτή την ουσία διαχέοντάς την, αν είναι δυνατό, σε όλη μας την υπόσταση, τότε μπορούμε να τους βλέπουμε και να τους ακούμε. Αν υπερτερούν τα στοιχεία της προσωπικότητας, δηλαδή των αισθήσεων, ο Διδάσκαλος ούτε φαίνεται ούτε ακούγεται. Ακόμη κι αν αυτό νομίζουμε πως συμβαίνει, είναι πλάνη. Η φωνή του Διδασκάλου ακούγεται μόνον όταν η προσωπικότητά μας είναι απελευθερωμένη από τις δεσμεύσεις της χωριστικότητας και της ιδιοτέλειας.
Οι Διδάσκαλοι της Συμπόνιας, για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη και ενεργοποίηση της πνευματικής και ηθικής κατάστασης του ανθρώπου, διαμορφώνουν συνεχώς σχήματα μέσω των οποίων εκπαιδεύουν τη συσκοτισμένη από την ύλη ανθρωπότητα. Το ανασήκωμα των πέπλων της Ίσιδας-Γνώσης γίνεται αποκλειστικά και μόνο από την Ιεραρχία της Συμπόνιας, τους αγαπημένους Μαχάτμα, οι οποίοι μέσω ενδιάμεσων κρίκων που είναι οι άμεσοι συνεργάτες τους πάνω στον πλανήτη, προβάλλουν τις ακτίνες της Θεοσοφίας.
Μια τέτοια ακτίνα, όπως η Σύγχρονη Θεοσοφία, που τιμούμε απόψε, διαπερνά την παρούσα ανθρωπότητα. Πρόκειται για μία πνευματική ιδέα που ούτε χάνεται, ούτε αλλάζει στην ουσία της. Οι πνευματικές ιδέες είναι αιώνιες, σταθερές, αμετάβλητες. Οι όψεις τους μόνον αλλάζουν και αυτό γιατί οι ανάγκες της ανθρωπότητας αλλάζουν.
Ο Μεγάλος Μυσταγωγός στέκεται στο κατώφλι του Φωτός και θα παραμείνει εκεί έως την τελευταία ημέρα αυτού του μανβαντάρα, κι αυτό για να θυμίζει στην ανθρωπότητα, ότι η πνευματικότητα, που είναι ο στόχος της αλύσου μας, κατακτιέται μόνον όταν η πνευματική γνώση γίνεται πράξη. Η πνευματική ιδέα της αγάπης, της συμπόνιας, του αλτρουϊσμού και της προσφοράς είναι υπεράνω τόπου και χρόνου και ο κύκλος της γνώσης και της ανθρώπινης εμπειρίας, αν δεν σφραγιστεί από αυτές τις αρχές, δεν μπορεί ποτέ να κλείσει. Το παράδειγμα της «Μεγάλης Θυσίας» υπάρχει για να εμπνέει και να αποδεικνύει ότι η συμπόνια, που είναι η πιο αληθινή έκφραση της αγάπης, είναι πράξη θυσίας. Θυσιάζω τον εαυτό μου για τους άλλους, ως άνθρωπος, ώστε να κατακτήσω την αυτοσυνειδητότα. Εκείνος που θυσιάζεται για την καταγραφή του θείου Νόμου στο σύμπαν και τα όντα του είναι ο Διδάσκαλος. Η θυσία Του που είναι «Υπηρεσία προς το Σύνολο της Ζωής», ας γίνει παράδειγμα και κίνητρο και στόχος για την ανθρωπότητα.

Aσπασία Παπαδομιχελάκη