Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει ο Στίβεν Χόκινγκ και προειδοποιεί ότι τέλος της ανθρωπότητας πλησιάζει, εκτός κι αν κατακτήσει το διάστημα.
Η ανθρωπότητα οδεύει στο τέλος της. Αυτό ενδεχομένως προέλθει είτε από έναν πυρηνικό πόλεμο είτε από έναν ιό είτε από άλλους κινδύνους που θα προκύψουν' δήλωσε ο κορυφαίος επιστήμονας και πρόσθεσε ότι 'το ανθρώπινο είδος δεν θα έχει μέλλον αν δεν κατακτήσει το διάστημα'.
'Πρέπει να εμπνεύσουμε τις νέες γενιές και να τους θέσουμε τους προβληματισμούς "τι θα βρούμε όταν ταξιδέψουμε στο διάστημα;", "υπάρχει εξωγήινη ζωή ή είμαστε μόνοι μας;", "πώς φαίνεται το ηλιοβασίλεμα στον Άρη;"' τόνισε ο Στίβεν Χόκινγκ
Τις απόψεις αυτές εξέφρασε ο διάσημος επιστήμονας στο νέο βιβλίο του δημοσιογράφου Τζούλιαν Γκάθρι, τονίζοντας ακόμα ότι: 'Χρειάζεται να εμπνεύσουμε τις νέες γενιές και να τους θέσουμε τους προβληματισμούς "τι θα βρούμε όταν ταξιδέψουμε στο διάστημα;", "υπάρχει εξωγήινη ζωή ή είμαστε μόνοι μας;", "πώς φαίνεται το ηλιοβασίλεμα στον Άρη(Internet 29-09-2016)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δέκα πράγματα που δεν ξέρατε για τον Stephen Hawking
(Δηλώσεις δημοσιευθείσες στι διαδίκτυο την 19-11-2016)
Ο κορυφαίος Βρετανός θεωρητικός φυσικός (που έχει κάνει παρόμοιες δηλώσεις και στο παρελθόν) μίλησε μπροστά σε επιστήμονες και εξήγησε για ποιο λόγο πρέπει να… «βιαστούμε»:«Πιστεύω ότι η ζωή στη Γη αντιμετωπίζει ολοένα και μεγαλύτερους κινδύνους ολοκληρωτικής εξαφάνισής της»,είπε ο Χώκινγκ στη διάλεξή του στο Oxford University Union, περιγράφοντας δυσοίωνο το μέλλον.«Οι πυρηνικοί πόλεμοι, οι γενετικά μεταλλαγμένοι ιοί, η τεχνητή νοημοσύνη που θα μπορούσε να στραφεί εναντίον μας είναι μερικά μόνον απ' τα σενάρια καταστροφής, που θα μπορούσαν σύντομα να υλοποιηθούν».Αν θέλουμε να διασφαλίσουμε την επιβίωση της ανθρωπότητας θα πρέπει να προωθήσουμε με αλματώδεις ρυθμούς τα διαστημικά προγράμματα: «Πιστεύω ότι η ανθρωπότητα δεν θα έχει μέλλον αν δεν εξερευνήσουμε το διάστημα», είπε ο διάσημος κοσμολόγος.
Μάλιστα δεν έκρυψε την επιθυμία του να ταξιδέψει στο διάστημα με το σκάφος του δισεκατομμυριούχου Ρίτσαρντ Μπράνσον, το Virgin Atlantic Spaceship: «θέλω να κινητοποιήσω όσο το δυνατόν περισσότερο το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τα διαστημικά ταξίδια».
Κατοικήσιμη Γη για ακόμη 1,75 δισεκατομμύρια χρόνια
20/09 23:31
Η σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας του Ήλιου θα οδηγήσει στην εξάτμιση των ωκεανών του πλανήτη μας μέσα σε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια σύμφωνα με μία νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature.Όπως στα περισσότερα άστρα, έτσι και η φωτεινότητα του Ηλίου αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου εξαιτίας των φυσικών διαδικασιών που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό του. Είναι αναμενόμενο λοιπόν πως η περισσή ακτινοβολία θα προκαλέσει την αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας, για λόγους εντελώς διαφορετικούς από την κλιματική αλλαγή που παρατηρούμε σήμερα.Το θερμότερο κλίμα θα προκαλέσει την αύξηση της συγκέντρωσης υδρατμών στην ατμόσφαιρα, οι οποίοι με τη σειρά τους θα δημιουργήσουν ένα φαινόμενο θερμοκηπίου που θα επιταχύνει τη θέρμανση της επιφάνειας της Γης. Οι επιστήμονες εκτιμούν πως αυτό θα οδηγήσει σε ένα ανεξέλεγκτο και αλυσιδωτό φαινόμενο, με τους ωκεανούς να αρχίσουν να βράζουν και συνέπεια το υγρό νερό να εξαφανιστεί από προσώπου Γης.Η αποκρυπτογράφηση της παραπάνω διαδικασίας εξηγεί γιατί η Αφροδίτη η οποία βρίσκεται λίγο πιο κοντά στον Ήλιο από ότι εμείς έχει μετατραπεί σε φούρνο, και μπορεί να δώσει πληροφορίες για το κλίμα σε πλανήτες εκτός Ηλιακού Συστήματος.Αν και τα παραπάνω είναι λίγο έως πολύ γνωστά, η συνεισφορά της νέας μελέτης έγκειται στον ακριβέστερο προσδιορισμό της χρονικής κλίμακας που θα λάβουν χώρα αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές.JÉRÉMY LECONTEΜέχρι σήμερα ήταν δύσκολη η εκτίμηση του φαινομένου, καθώς τα υπολογιστικά μοντέλα που χρησιμοποιούνταν ήταν απλοϊκά, μη λαμβάνοντας υπόψη σύνθετες μεταβλητές όπως τις κλιματικές εποχές ή το ρόλο που έχουν τα σύννεφα στο κλίμα του πλανήτη. Επιπλέον, στηριζόμενοι σε συνήθη μετεωρολογικά μοντέλα οι επιστήμονες δεν είχαν τα εργαλεία για να διερευνήσουν τι συμβαίνει σε ακραίες θερμοκρασιακές συνθήκες. Σύμφωνα με κάποιες από τις προγενέστερες μετρήσεις, η Γη θα μετατρεπόταν σε Αφροδίτη ακόμη και σε 150 εκατομμύρια χρόνια. Η συνεργασία όμως του γαλλικού Εργαστηρίου Μετεωρολογικής Δυναμικής με ερευνητικά ιδρύματα και πανεπιστήμια, οδήγησε στο σχεδιασμό ενός νέου υπολογιστικού μοντέλου που καλύπτει τα κενά των προηγούμενων. Σύμφωνα με τα ευρήματα των ερευνητών, το σημείο μετά το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή είναι η επίγεια θερμοκρασία των 70ο C, όταν η ακτινοβολία που θα λαμβάνει η Γη από τον Ήλιο θα είναι 375 W/m2 (σήμερα λαμβάνουμε 341 W/m2). Σύμφωνα με τις καλύτερες εκτιμήσεις αυτό θα συμβεί σε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια, δίνοντας μία παράταση για τη ζωή στον πλανήτη μας κατά εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια σε σχέση με άλλες μελέτες.Τα νέα δεδομένα χρησιμεύουν και στον επαναπροσδιορισμό της κατοικήσιμης ζώνης του Ήλιου (της περιοχής δηλαδή γύρω από τον Ήλιο όπου το νερό μπορεί να βρίσκεται σε υγρή μορφή), της οποίας το εσώτερο όριο οι ερευνητές τοποθετούν στο 95% της μέσης απόστασης Γης-Ήλιου. Σύμφωνα με αυτή την έρευνα λοιπόν, μία τροχιά του πλανήτη μας έστω και κατά 5% μικρότερη θα είχε αποβεί μοιραία για τη δυνατότητα συντήρησης ζωής.Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές, είναι η εφαρμογή του νέου μοντέλου για κλιματικές προβλέψεις σε πλανήτες εκτός Ηλιακού Συστήματος.ΔΙΑΣΤΗΜΑΕΠΙΣΤΗΜΗΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ
_______________
Χωρίς επιστροφή η τήξη των πάγων της Δ. Ανταρκτικής(Ειδήσεις διαδίκτυο από ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 14-5-2014)
JUSTIN GILLIS & KENNETH CHENG / THE NEW YORK TIMES
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
Ενα μεγάλο τμήμα της παγοκρηπίδας της Δυτικής Ανταρκτικής έχει ήδη αρχίσει να κατακερματίζεται, σύμφωνα με δύο επιστημονικές ομάδες που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η τήξη των πάγων δεν είναι δυνατόν να ανακοπεί. Αν αυτά τα συμπεράσματα επαληθευθούν, τότε η τήξη θα αποσταθεροποιήσει και τα γειτονικά τμήματα της παγοκρηπίδας, ενώ αναπόφευκτη θα είναι η αύξηση της στάθμης των θαλάσσιων υδάτων, η οποία, μέσα στους ερχόμενους αιώνες, θα φτάσει ακόμα και στα τρία μέτρα.
Η υπερθέρμανση του πλανήτη, προϊόν της ανθρώπινης δραστηριότητας, και η εκπομπή αερίων, που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, σύμφωνα με τους ερευνητές συνέβαλαν στην αποσταθεροποίηση της παγοκρηπίδας, αλλά σημαντικό ρόλο διαδραμάτισαν και άλλοι παράγοντες. Η αύξηση της στάθμης της θάλασσας θα συνεχιστεί με βραδείς ρυθμούς κατά τον 21ο αιώνα αλλά θα επιταχυνθεί σημαντικά στο απώτερο μέλλον, γεγονός το οποίο προφανώς θα προκαλέσει ουσιαστικά προβλήματα για την επιβίωση και τη μακροημέρευση των ανθρώπινων κοινωνιών.
Οι δύο επιστημονικές εργασίες, που είδαν το φως της δημοσιότητας τη Δευτέρα μέσα από τις σελίδες των περιοδικών Science και Geophysical Research Letters, καταλήγουν σε παρόμοια συμπεράσματα. Αμφότερες οι επιστημονικές ομάδες διαπίστωσαν ότι οι παγετώνες της Δυτικής Ανταρκτικής έχουν υποχωρήσει σημαντικά, σε ικανό βαθμό ώστε να πυροδοτήσουν την αποσταθεροποίηση της παγοκρηπίδας.
Στη μία από τις δύο εργασίες, η ομάδα του ειδικού στη μελέτη των παγετώνων του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, Ερικ Ρίνιο, χρησιμοποίησε δορυφορικές και εναέριες μετρήσεις προκειμένου να καταγράψει την επιταχυνόμενη υποχώρηση έξι παγετώνων κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Ολοι οι παγετώνες που μελετήθηκαν καταλήγουν στην περιοχή της Θάλασσας Αμούνδσεν. Η τήξη τους αρκεί για να προκαλέσει αύξηση της στάθμης της θάλασσας κατά 120 εκατοστά μέσα στα επόμενα διακόσια χρόνια. Ταυτόχρονα θα προκαλέσει την αποσταθεροποίηση άλλων τομέων της παγοκρηπίδας, γεγονός που με τη σειρά του θα ενισχύσει την αύξηση της στάθμης των υδάτων.
Μια άλλη επιστημονική ομάδα υπό τον Ιαν Τζούιν του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον μελέτησε τον παγετώνα Θουέιτς χρησιμοποιώντας πολύπλοκα ηλεκτρονικά μοντέλα και πρόσφατες μετρήσεις για τη ροή των πάγων. Και αυτή η ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κατάρρευση της παγοκρηπίδας είναι αναπόφευκτη. Ακόμα και αν το θερμό νερό που κατατρώγει τους πάγους εξαφανιζόταν, το αποτέλεσμα δεν θα μεταβαλλόταν σημαντικά, καθώς «δεν υπάρχει μηχανισμός σταθεροποίησης», όπως λέει χαρακτηριστικά ο Ιαν Τζούιν.
Το συμπέρασμα της μελέτης στην πραγματικότητα επαληθεύει τις προβλέψεις που είχε κάνει το 1978 ο Τζον Μέρσερ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, ο οποίος είχε προειδοποιήσει ότι τα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου θα προκαλέσουν καταστροφή στη Δυτική Ανταρκτική.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η παγοκρηπίδα δεν τήκεται λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας του αέρα αλλά επειδή τα σχετικά θερμά ύδατα που απαντώνται φυσιολογικά στα βάθη των ωκεανών ανεβαίνουν στην επιφάνεια λόγω της ενίσχυσης, κατά τις περασμένες δεκαετίες, των ισχυρών ανέμων που κυκλώνουν την Ανταρκτική, κάτι που μερικώς οφείλεται στα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
========================================================================
Κίνδυνοι από το λιώσιμο των πάγων στην Ανταρκτική
Συναγερμός για βακτήρια και παθογόνους παράγοντες από την εποχή του Νεάντερταλ - «Το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου δεν θα είναι έτοιμο να αντιδράσει», δηλώνουν βιολόγοι
Την κινητοποίηση της ερευνητικής και ιατρικής κοινότξητας ζητούν εσπευσμένα επιστήμονες απ' όλον τον κόσμο, καθώς το λιώσιμο των πάγων στην Ανταρκτική, εξαιτίας της αύξησης του μέσου όρου θερμοκρασίας της Γης και του φαινομένου του Θερμοκηπίου, είναι πιθανόν να «ξυπνήσει» ιούς και βακτήρια που έδρασαν στον πλανήτη πριν από εκατομμύρια χρόνια, για τα οποία δεν υπάρχουν αντιβιωτικά, ούτε ο σημερινός ανθρώπινος οργανισμός διαθέτει αντισώματα για να τα αντιμετωπίσει.
Οι επιστήμονες μελέτησαν προσεκτικά τα στοιχεία τους, πριν προχωρήσουν σε ένα είδος παγκόσμιου alert, απευθυνόμενοι κυρίως στις μεγάλες δυνάμεις, οι οποίες διαθέτουν τη δύναμη και τα οικονομικά μεγέθη να προετοιμάσουν τον πλανήτη για μία ενδεχόμενη καταστροφική, δίχως προηγούμενο, επιδημία.
Όπως αναφέρει η επιστημονική κοινότητα, το μόνιμα παγωμένο έδαφος είναι το καλύτερο σημείο διατήρησης για μακρά περίοδο των βακτηρίων και των ιών, οι οποίοι παραμένουν σε κατάσταση «χειμερίας νάρκης». Το λιώσιμο των πάγων θα προκαλέσει ένα μεγάλο κύμα νέων ιώσεων, για τις οποίες ο άνθρωπος και η επιστημονική κοινότητα είναι παντελώς απροετοίμαστη, καθώς δεν γνωρίζουν το παραμικρό για τη δράση και τη λειτουργία τους.
Ειδικοί βιολόγοι συνέλεξαν το 2014 δείγματα από πάγους που θα λιώσουν το αμέσως επόμενο διάστημα και αποκαλύφθηκε πως ένας σημαντικός αριθμός από τα βακτήρια και τους ιούς που «κρύβονταν» στον πάγο, μπορούν να αποδειχθούν εξαιρετικά επικίνδυνοι για τον άνθρωπο και την επιβίωσή του στον πλανήτη.
«Οι παθογόνοι ιοί που μπορούν να μολύνουν τους ανθρώπους ή τα ζώα διατηρούνται σε παλαιά στρώματα στον πάγο. Ορισμένα από αυτά είχαν προκαλέσει παγκόσμιες επιδημίες κατά το παρελθόν. Αυτά τα αρχαία στρώματα θα μπορούσαν να εκτεθούν», τόνισε μία βιολόγος και πρόσθεσε ότι η αίσθηση που υπάρχει ότι έχουν εξαλειφθεί είναι εσφαλμένη, καθώς μολυσματικοί ιοί «γίγαντες» θα μπορούσαν να ενεργοποιηθούν και να σηματοδοτήσουν έναν ανεξέλεγκτο κίνδυνο.
«Οι περισσότεροι ιοί απενεργοποιούνται ταχέως εκτός των κυττάρων-ξενιστών, λόγω του φωτός, της αποξήρανσης ή της αυθόρμητης βιοχημικής αποικοδόμησης. Όχι όμως όλοι και όχι εκείνοι που έχουν διατηρηθεί στα βαθιά στρώματα πάγου που αρχίζουν να λιώνουν», πρόσθεσε.
«Η πιθανότητα να μολυνθούμε από έναν ιό που έπληξε τους ανθρώπους του Νεάντερταλ είναι σημαντική και αποδεικνύει ότι δεν είμαστε όσο ασφαλείς πιστεύουμε. Εάν ένας παθογόνος παράγοντας, που έχει να εκδηλωθεί για χρόνια, έρθει σε επαφή με τον άνθρωπο, το ανοσοποιητικό μας σύστημα δεν θα είναι έτοιμο να αντιδράσει», τόνισε η εκπρόσωπος των βιολόγων, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου.
Ειδήσεις διαδικτύου 5-5-2017
Dec. 22, 2013 — Climate change has not been strongly influenced by variations in heat from the sun, a new scientific study shows.
The findings overturn a widely held scientific view that lengthy periods of warm and cold weather in the past might have been caused by periodic fluctuations in solar activity.Research examining causes of climate change in the northern hemisphere over the past 1000 years has shown that until the year 1800, the key driver of periodic changes in climate was volcanic eruptions. These tend to prevent sunlight reaching Earth, causing cool, drier weather. Since 1900, greenhouse gases have been the primary cause of climate change.The findings show that periods of low sun activity should not be expected to have a large impact on temperatures on Earth, and are expected to improve scientists' understanding and help climate forecasting.Scientists at the University of Edinburgh carried out the study using records of past temperatures constructed with data from tree rings and other historical sources. They compared this data record with computer-based models of past climate, featuring both significant and minor changes in the sun.They found that their model of weak changes in the sun gave the best correlation with temperature records, indicating that solar activity has had a minimal impact on temperature in the past millennium.The study, published in Nature GeoScience, was supported by the Natural Environment Research Council.Dr Andrew Schurer, of the University of Edinburgh's School of GeoSciences, said: "Until now, the influence of the sun on past climate has been poorly understood. We hope that our new discoveries will help improve our understanding of how temperatures have changed over the past few centuries, and improve predictions for how they might develop in future. Links between the sun and anomalously cold winters in the UK are still being explored."
Cloud mystery solved: Global temperatures to rise at least 4°C by 2100
Published: Tuesday, December 31, 2013 - 22:11 in Earth & Climate
Global average temperatures will rise at least 4°C by 2100 and potentially more than 8°C by 2200 if carbon dioxide emissions are not reduced according to new research published in Nature. Scientists found global climate is more sensitive to carbon dioxide than most previous estimates. The research also appears to solve one of the great unknowns of climate sensitivity, the role of cloud formation and whether this will have a positive or negative effect on global warming."Our research has shown climate models indicating a low temperature response to a doubling of carbon dioxide from preindustrial times are not reproducing the correct processes that lead to cloud formation," said lead author from the University of New South Wales' Centre of Excellence for Climate System Science Prof Steven Sherwood."When the processes are correct in the climate models the level of climate sensitivity is far higher. Previously, estimates of the sensitivity of global temperature to a doubling of carbon dioxide ranged from 1.5°C to 5°C. This new research takes away the lower end of climate sensitivity estimates, meaning that global average temperatures will increase by 3°C to 5°C with a doubling of carbon dioxide."The key to this narrower but much higher estimate can be found in the real world observations around the role of water vapour in cloud formation.Observations show when water vapour is taken up by the atmosphere through evaporation, the updraughts can either rise to 15 km to form clouds that produce heavy rains or rise just a few kilometres before returning to the surface without forming rain clouds.When updraughts rise only a few kilometres they reduce total cloud cover because they pull more vapour away from the higher cloud forming regions.However water vapour is not pulled away from cloud forming regions when only deep 15km updraughts are present.The researchers found climate models that show a low global temperature response to carbon dioxide do not include enough of this lower-level water vapour process. Instead they simulate nearly all updraughts as rising to 15 km and forming clouds.When only the deeper updraughts are present in climate models, more clouds form and there is an increased reflection of sunlight. Consequently the global climate in these models becomes less sensitive in its response to atmospheric carbon dioxide.However, real world observations show this behaviour is wrong.When the processes in climate models are corrected to match the observations in the real world, the models produce cycles that take water vapour to a wider range of heights in the atmosphere, causing fewer clouds to form as the climate warms.This increases the amount of sunlight and heat entering the atmosphere and, as a result, increases the sensitivity of our climate to carbon dioxide or any other perturbation.The result is that when water vapour processes are correctly represented, the sensitivity of the climate to a doubling of carbon dioxide -- which will occur in the next 50 years -- means we can expect a temperature increase of at least 4°C by 2100."Climate sceptics like to criticize climate models for getting things wrong, and we are the first to admit they are not perfect, but what we are finding is that the mistakes are being madeby those models which predict less warming, not those that predict more," said Prof. Sherwood."Rises in global average temperatures of this magnitude will have profound impacts on the world and the economies of many countries if we don't urgently start to curb our emissions.
ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΗς ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
Source: University of New South Wales
Climate Change: How Does Soil Store CO2?
Jan. 8, 2014 — Previous studies have established that carbon binds to tiny mineral particles. In this latest study, published in Nature Communications, researchers of the Technische Universität München (TUM) and the Helmholtz Zentrum München have shown that the surface of the minerals plays just as important a role as their size. "The carbon binds to minerals that are just a few thousandths of a millimeter in size -- and it accumulates there almost exclusively on rough and angular surfaces," explains Prof. Ingrid Kögel-Knabner, TUM Chair of Soil Science.
The role of microorganisms in sequestering carbon
It is presumed that the rough mineral surfaces provide an attractive habitat for microbes. These convert the carbon and play a part in binding it to minerals. "We discovered veritable hot spots with a high proportion of carbon in the soil," relates Cordula Vogel, the lead author of the study. "Furthermore, new carbon binds to areas which already have a high carbon content."These carbon hot spots are, however, only found on around 20 percent of the mineral surfaces. It was previously assumed that carbon is evenly distributed in the soil. "Thanks to our study, we can now pin-point the soil that is especially good for sequestering CO2," continues Kögel-Knabner. "The next step is to
Η ανθρωπότητα οδεύει στο τέλος της. Αυτό ενδεχομένως προέλθει είτε από έναν πυρηνικό πόλεμο είτε από έναν ιό είτε από άλλους κινδύνους που θα προκύψουν' δήλωσε ο κορυφαίος επιστήμονας και πρόσθεσε ότι 'το ανθρώπινο είδος δεν θα έχει μέλλον αν δεν κατακτήσει το διάστημα'.
'Πρέπει να εμπνεύσουμε τις νέες γενιές και να τους θέσουμε τους προβληματισμούς "τι θα βρούμε όταν ταξιδέψουμε στο διάστημα;", "υπάρχει εξωγήινη ζωή ή είμαστε μόνοι μας;", "πώς φαίνεται το ηλιοβασίλεμα στον Άρη;"' τόνισε ο Στίβεν Χόκινγκ
Τις απόψεις αυτές εξέφρασε ο διάσημος επιστήμονας στο νέο βιβλίο του δημοσιογράφου Τζούλιαν Γκάθρι, τονίζοντας ακόμα ότι: 'Χρειάζεται να εμπνεύσουμε τις νέες γενιές και να τους θέσουμε τους προβληματισμούς "τι θα βρούμε όταν ταξιδέψουμε στο διάστημα;", "υπάρχει εξωγήινη ζωή ή είμαστε μόνοι μας;", "πώς φαίνεται το ηλιοβασίλεμα στον Άρη(Internet 29-09-2016)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δέκα πράγματα που δεν ξέρατε για τον Stephen Hawking
(Δηλώσεις δημοσιευθείσες στι διαδίκτυο την 19-11-2016)
Ο κορυφαίος Βρετανός θεωρητικός φυσικός (που έχει κάνει παρόμοιες δηλώσεις και στο παρελθόν) μίλησε μπροστά σε επιστήμονες και εξήγησε για ποιο λόγο πρέπει να… «βιαστούμε»:«Πιστεύω ότι η ζωή στη Γη αντιμετωπίζει ολοένα και μεγαλύτερους κινδύνους ολοκληρωτικής εξαφάνισής της»,είπε ο Χώκινγκ στη διάλεξή του στο Oxford University Union, περιγράφοντας δυσοίωνο το μέλλον.«Οι πυρηνικοί πόλεμοι, οι γενετικά μεταλλαγμένοι ιοί, η τεχνητή νοημοσύνη που θα μπορούσε να στραφεί εναντίον μας είναι μερικά μόνον απ' τα σενάρια καταστροφής, που θα μπορούσαν σύντομα να υλοποιηθούν».Αν θέλουμε να διασφαλίσουμε την επιβίωση της ανθρωπότητας θα πρέπει να προωθήσουμε με αλματώδεις ρυθμούς τα διαστημικά προγράμματα: «Πιστεύω ότι η ανθρωπότητα δεν θα έχει μέλλον αν δεν εξερευνήσουμε το διάστημα», είπε ο διάσημος κοσμολόγος.
Μάλιστα δεν έκρυψε την επιθυμία του να ταξιδέψει στο διάστημα με το σκάφος του δισεκατομμυριούχου Ρίτσαρντ Μπράνσον, το Virgin Atlantic Spaceship: «θέλω να κινητοποιήσω όσο το δυνατόν περισσότερο το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τα διαστημικά ταξίδια».
Κατοικήσιμη Γη για ακόμη 1,75 δισεκατομμύρια χρόνια
20/09 23:31
Η σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας του Ήλιου θα οδηγήσει στην εξάτμιση των ωκεανών του πλανήτη μας μέσα σε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια σύμφωνα με μία νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature.Όπως στα περισσότερα άστρα, έτσι και η φωτεινότητα του Ηλίου αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου εξαιτίας των φυσικών διαδικασιών που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό του. Είναι αναμενόμενο λοιπόν πως η περισσή ακτινοβολία θα προκαλέσει την αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας, για λόγους εντελώς διαφορετικούς από την κλιματική αλλαγή που παρατηρούμε σήμερα.Το θερμότερο κλίμα θα προκαλέσει την αύξηση της συγκέντρωσης υδρατμών στην ατμόσφαιρα, οι οποίοι με τη σειρά τους θα δημιουργήσουν ένα φαινόμενο θερμοκηπίου που θα επιταχύνει τη θέρμανση της επιφάνειας της Γης. Οι επιστήμονες εκτιμούν πως αυτό θα οδηγήσει σε ένα ανεξέλεγκτο και αλυσιδωτό φαινόμενο, με τους ωκεανούς να αρχίσουν να βράζουν και συνέπεια το υγρό νερό να εξαφανιστεί από προσώπου Γης.Η αποκρυπτογράφηση της παραπάνω διαδικασίας εξηγεί γιατί η Αφροδίτη η οποία βρίσκεται λίγο πιο κοντά στον Ήλιο από ότι εμείς έχει μετατραπεί σε φούρνο, και μπορεί να δώσει πληροφορίες για το κλίμα σε πλανήτες εκτός Ηλιακού Συστήματος.Αν και τα παραπάνω είναι λίγο έως πολύ γνωστά, η συνεισφορά της νέας μελέτης έγκειται στον ακριβέστερο προσδιορισμό της χρονικής κλίμακας που θα λάβουν χώρα αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές.JÉRÉMY LECONTEΜέχρι σήμερα ήταν δύσκολη η εκτίμηση του φαινομένου, καθώς τα υπολογιστικά μοντέλα που χρησιμοποιούνταν ήταν απλοϊκά, μη λαμβάνοντας υπόψη σύνθετες μεταβλητές όπως τις κλιματικές εποχές ή το ρόλο που έχουν τα σύννεφα στο κλίμα του πλανήτη. Επιπλέον, στηριζόμενοι σε συνήθη μετεωρολογικά μοντέλα οι επιστήμονες δεν είχαν τα εργαλεία για να διερευνήσουν τι συμβαίνει σε ακραίες θερμοκρασιακές συνθήκες. Σύμφωνα με κάποιες από τις προγενέστερες μετρήσεις, η Γη θα μετατρεπόταν σε Αφροδίτη ακόμη και σε 150 εκατομμύρια χρόνια. Η συνεργασία όμως του γαλλικού Εργαστηρίου Μετεωρολογικής Δυναμικής με ερευνητικά ιδρύματα και πανεπιστήμια, οδήγησε στο σχεδιασμό ενός νέου υπολογιστικού μοντέλου που καλύπτει τα κενά των προηγούμενων. Σύμφωνα με τα ευρήματα των ερευνητών, το σημείο μετά το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή είναι η επίγεια θερμοκρασία των 70ο C, όταν η ακτινοβολία που θα λαμβάνει η Γη από τον Ήλιο θα είναι 375 W/m2 (σήμερα λαμβάνουμε 341 W/m2). Σύμφωνα με τις καλύτερες εκτιμήσεις αυτό θα συμβεί σε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια, δίνοντας μία παράταση για τη ζωή στον πλανήτη μας κατά εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια σε σχέση με άλλες μελέτες.Τα νέα δεδομένα χρησιμεύουν και στον επαναπροσδιορισμό της κατοικήσιμης ζώνης του Ήλιου (της περιοχής δηλαδή γύρω από τον Ήλιο όπου το νερό μπορεί να βρίσκεται σε υγρή μορφή), της οποίας το εσώτερο όριο οι ερευνητές τοποθετούν στο 95% της μέσης απόστασης Γης-Ήλιου. Σύμφωνα με αυτή την έρευνα λοιπόν, μία τροχιά του πλανήτη μας έστω και κατά 5% μικρότερη θα είχε αποβεί μοιραία για τη δυνατότητα συντήρησης ζωής.Το επόμενο βήμα για τους ερευνητές, είναι η εφαρμογή του νέου μοντέλου για κλιματικές προβλέψεις σε πλανήτες εκτός Ηλιακού Συστήματος.ΔΙΑΣΤΗΜΑΕΠΙΣΤΗΜΗΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ
_______________
Χωρίς επιστροφή η τήξη των πάγων της Δ. Ανταρκτικής(Ειδήσεις διαδίκτυο από ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 14-5-2014)
JUSTIN GILLIS & KENNETH CHENG / THE NEW YORK TIMES
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
Ενα μεγάλο τμήμα της παγοκρηπίδας της Δυτικής Ανταρκτικής έχει ήδη αρχίσει να κατακερματίζεται, σύμφωνα με δύο επιστημονικές ομάδες που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η τήξη των πάγων δεν είναι δυνατόν να ανακοπεί. Αν αυτά τα συμπεράσματα επαληθευθούν, τότε η τήξη θα αποσταθεροποιήσει και τα γειτονικά τμήματα της παγοκρηπίδας, ενώ αναπόφευκτη θα είναι η αύξηση της στάθμης των θαλάσσιων υδάτων, η οποία, μέσα στους ερχόμενους αιώνες, θα φτάσει ακόμα και στα τρία μέτρα.
Η υπερθέρμανση του πλανήτη, προϊόν της ανθρώπινης δραστηριότητας, και η εκπομπή αερίων, που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, σύμφωνα με τους ερευνητές συνέβαλαν στην αποσταθεροποίηση της παγοκρηπίδας, αλλά σημαντικό ρόλο διαδραμάτισαν και άλλοι παράγοντες. Η αύξηση της στάθμης της θάλασσας θα συνεχιστεί με βραδείς ρυθμούς κατά τον 21ο αιώνα αλλά θα επιταχυνθεί σημαντικά στο απώτερο μέλλον, γεγονός το οποίο προφανώς θα προκαλέσει ουσιαστικά προβλήματα για την επιβίωση και τη μακροημέρευση των ανθρώπινων κοινωνιών.
Οι δύο επιστημονικές εργασίες, που είδαν το φως της δημοσιότητας τη Δευτέρα μέσα από τις σελίδες των περιοδικών Science και Geophysical Research Letters, καταλήγουν σε παρόμοια συμπεράσματα. Αμφότερες οι επιστημονικές ομάδες διαπίστωσαν ότι οι παγετώνες της Δυτικής Ανταρκτικής έχουν υποχωρήσει σημαντικά, σε ικανό βαθμό ώστε να πυροδοτήσουν την αποσταθεροποίηση της παγοκρηπίδας.
Στη μία από τις δύο εργασίες, η ομάδα του ειδικού στη μελέτη των παγετώνων του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, Ερικ Ρίνιο, χρησιμοποίησε δορυφορικές και εναέριες μετρήσεις προκειμένου να καταγράψει την επιταχυνόμενη υποχώρηση έξι παγετώνων κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Ολοι οι παγετώνες που μελετήθηκαν καταλήγουν στην περιοχή της Θάλασσας Αμούνδσεν. Η τήξη τους αρκεί για να προκαλέσει αύξηση της στάθμης της θάλασσας κατά 120 εκατοστά μέσα στα επόμενα διακόσια χρόνια. Ταυτόχρονα θα προκαλέσει την αποσταθεροποίηση άλλων τομέων της παγοκρηπίδας, γεγονός που με τη σειρά του θα ενισχύσει την αύξηση της στάθμης των υδάτων.
Μια άλλη επιστημονική ομάδα υπό τον Ιαν Τζούιν του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον μελέτησε τον παγετώνα Θουέιτς χρησιμοποιώντας πολύπλοκα ηλεκτρονικά μοντέλα και πρόσφατες μετρήσεις για τη ροή των πάγων. Και αυτή η ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κατάρρευση της παγοκρηπίδας είναι αναπόφευκτη. Ακόμα και αν το θερμό νερό που κατατρώγει τους πάγους εξαφανιζόταν, το αποτέλεσμα δεν θα μεταβαλλόταν σημαντικά, καθώς «δεν υπάρχει μηχανισμός σταθεροποίησης», όπως λέει χαρακτηριστικά ο Ιαν Τζούιν.
Το συμπέρασμα της μελέτης στην πραγματικότητα επαληθεύει τις προβλέψεις που είχε κάνει το 1978 ο Τζον Μέρσερ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, ο οποίος είχε προειδοποιήσει ότι τα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου θα προκαλέσουν καταστροφή στη Δυτική Ανταρκτική.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η παγοκρηπίδα δεν τήκεται λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας του αέρα αλλά επειδή τα σχετικά θερμά ύδατα που απαντώνται φυσιολογικά στα βάθη των ωκεανών ανεβαίνουν στην επιφάνεια λόγω της ενίσχυσης, κατά τις περασμένες δεκαετίες, των ισχυρών ανέμων που κυκλώνουν την Ανταρκτική, κάτι που μερικώς οφείλεται στα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
========================================================================
Κίνδυνοι από το λιώσιμο των πάγων στην Ανταρκτική
Συναγερμός για βακτήρια και παθογόνους παράγοντες από την εποχή του Νεάντερταλ - «Το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου δεν θα είναι έτοιμο να αντιδράσει», δηλώνουν βιολόγοι
Την κινητοποίηση της ερευνητικής και ιατρικής κοινότξητας ζητούν εσπευσμένα επιστήμονες απ' όλον τον κόσμο, καθώς το λιώσιμο των πάγων στην Ανταρκτική, εξαιτίας της αύξησης του μέσου όρου θερμοκρασίας της Γης και του φαινομένου του Θερμοκηπίου, είναι πιθανόν να «ξυπνήσει» ιούς και βακτήρια που έδρασαν στον πλανήτη πριν από εκατομμύρια χρόνια, για τα οποία δεν υπάρχουν αντιβιωτικά, ούτε ο σημερινός ανθρώπινος οργανισμός διαθέτει αντισώματα για να τα αντιμετωπίσει.
Οι επιστήμονες μελέτησαν προσεκτικά τα στοιχεία τους, πριν προχωρήσουν σε ένα είδος παγκόσμιου alert, απευθυνόμενοι κυρίως στις μεγάλες δυνάμεις, οι οποίες διαθέτουν τη δύναμη και τα οικονομικά μεγέθη να προετοιμάσουν τον πλανήτη για μία ενδεχόμενη καταστροφική, δίχως προηγούμενο, επιδημία.
Όπως αναφέρει η επιστημονική κοινότητα, το μόνιμα παγωμένο έδαφος είναι το καλύτερο σημείο διατήρησης για μακρά περίοδο των βακτηρίων και των ιών, οι οποίοι παραμένουν σε κατάσταση «χειμερίας νάρκης». Το λιώσιμο των πάγων θα προκαλέσει ένα μεγάλο κύμα νέων ιώσεων, για τις οποίες ο άνθρωπος και η επιστημονική κοινότητα είναι παντελώς απροετοίμαστη, καθώς δεν γνωρίζουν το παραμικρό για τη δράση και τη λειτουργία τους.
Ειδικοί βιολόγοι συνέλεξαν το 2014 δείγματα από πάγους που θα λιώσουν το αμέσως επόμενο διάστημα και αποκαλύφθηκε πως ένας σημαντικός αριθμός από τα βακτήρια και τους ιούς που «κρύβονταν» στον πάγο, μπορούν να αποδειχθούν εξαιρετικά επικίνδυνοι για τον άνθρωπο και την επιβίωσή του στον πλανήτη.
«Οι παθογόνοι ιοί που μπορούν να μολύνουν τους ανθρώπους ή τα ζώα διατηρούνται σε παλαιά στρώματα στον πάγο. Ορισμένα από αυτά είχαν προκαλέσει παγκόσμιες επιδημίες κατά το παρελθόν. Αυτά τα αρχαία στρώματα θα μπορούσαν να εκτεθούν», τόνισε μία βιολόγος και πρόσθεσε ότι η αίσθηση που υπάρχει ότι έχουν εξαλειφθεί είναι εσφαλμένη, καθώς μολυσματικοί ιοί «γίγαντες» θα μπορούσαν να ενεργοποιηθούν και να σηματοδοτήσουν έναν ανεξέλεγκτο κίνδυνο.
«Οι περισσότεροι ιοί απενεργοποιούνται ταχέως εκτός των κυττάρων-ξενιστών, λόγω του φωτός, της αποξήρανσης ή της αυθόρμητης βιοχημικής αποικοδόμησης. Όχι όμως όλοι και όχι εκείνοι που έχουν διατηρηθεί στα βαθιά στρώματα πάγου που αρχίζουν να λιώνουν», πρόσθεσε.
«Η πιθανότητα να μολυνθούμε από έναν ιό που έπληξε τους ανθρώπους του Νεάντερταλ είναι σημαντική και αποδεικνύει ότι δεν είμαστε όσο ασφαλείς πιστεύουμε. Εάν ένας παθογόνος παράγοντας, που έχει να εκδηλωθεί για χρόνια, έρθει σε επαφή με τον άνθρωπο, το ανοσοποιητικό μας σύστημα δεν θα είναι έτοιμο να αντιδράσει», τόνισε η εκπρόσωπος των βιολόγων, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου.
Ειδήσεις διαδικτύου 5-5-2017
Dec. 22, 2013 — Climate change has not been strongly influenced by variations in heat from the sun, a new scientific study shows.
The findings overturn a widely held scientific view that lengthy periods of warm and cold weather in the past might have been caused by periodic fluctuations in solar activity.Research examining causes of climate change in the northern hemisphere over the past 1000 years has shown that until the year 1800, the key driver of periodic changes in climate was volcanic eruptions. These tend to prevent sunlight reaching Earth, causing cool, drier weather. Since 1900, greenhouse gases have been the primary cause of climate change.The findings show that periods of low sun activity should not be expected to have a large impact on temperatures on Earth, and are expected to improve scientists' understanding and help climate forecasting.Scientists at the University of Edinburgh carried out the study using records of past temperatures constructed with data from tree rings and other historical sources. They compared this data record with computer-based models of past climate, featuring both significant and minor changes in the sun.They found that their model of weak changes in the sun gave the best correlation with temperature records, indicating that solar activity has had a minimal impact on temperature in the past millennium.The study, published in Nature GeoScience, was supported by the Natural Environment Research Council.Dr Andrew Schurer, of the University of Edinburgh's School of GeoSciences, said: "Until now, the influence of the sun on past climate has been poorly understood. We hope that our new discoveries will help improve our understanding of how temperatures have changed over the past few centuries, and improve predictions for how they might develop in future. Links between the sun and anomalously cold winters in the UK are still being explored."
Cloud mystery solved: Global temperatures to rise at least 4°C by 2100
Published: Tuesday, December 31, 2013 - 22:11 in Earth & Climate
Global average temperatures will rise at least 4°C by 2100 and potentially more than 8°C by 2200 if carbon dioxide emissions are not reduced according to new research published in Nature. Scientists found global climate is more sensitive to carbon dioxide than most previous estimates. The research also appears to solve one of the great unknowns of climate sensitivity, the role of cloud formation and whether this will have a positive or negative effect on global warming."Our research has shown climate models indicating a low temperature response to a doubling of carbon dioxide from preindustrial times are not reproducing the correct processes that lead to cloud formation," said lead author from the University of New South Wales' Centre of Excellence for Climate System Science Prof Steven Sherwood."When the processes are correct in the climate models the level of climate sensitivity is far higher. Previously, estimates of the sensitivity of global temperature to a doubling of carbon dioxide ranged from 1.5°C to 5°C. This new research takes away the lower end of climate sensitivity estimates, meaning that global average temperatures will increase by 3°C to 5°C with a doubling of carbon dioxide."The key to this narrower but much higher estimate can be found in the real world observations around the role of water vapour in cloud formation.Observations show when water vapour is taken up by the atmosphere through evaporation, the updraughts can either rise to 15 km to form clouds that produce heavy rains or rise just a few kilometres before returning to the surface without forming rain clouds.When updraughts rise only a few kilometres they reduce total cloud cover because they pull more vapour away from the higher cloud forming regions.However water vapour is not pulled away from cloud forming regions when only deep 15km updraughts are present.The researchers found climate models that show a low global temperature response to carbon dioxide do not include enough of this lower-level water vapour process. Instead they simulate nearly all updraughts as rising to 15 km and forming clouds.When only the deeper updraughts are present in climate models, more clouds form and there is an increased reflection of sunlight. Consequently the global climate in these models becomes less sensitive in its response to atmospheric carbon dioxide.However, real world observations show this behaviour is wrong.When the processes in climate models are corrected to match the observations in the real world, the models produce cycles that take water vapour to a wider range of heights in the atmosphere, causing fewer clouds to form as the climate warms.This increases the amount of sunlight and heat entering the atmosphere and, as a result, increases the sensitivity of our climate to carbon dioxide or any other perturbation.The result is that when water vapour processes are correctly represented, the sensitivity of the climate to a doubling of carbon dioxide -- which will occur in the next 50 years -- means we can expect a temperature increase of at least 4°C by 2100."Climate sceptics like to criticize climate models for getting things wrong, and we are the first to admit they are not perfect, but what we are finding is that the mistakes are being madeby those models which predict less warming, not those that predict more," said Prof. Sherwood."Rises in global average temperatures of this magnitude will have profound impacts on the world and the economies of many countries if we don't urgently start to curb our emissions.
ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΗς ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
Source: University of New South Wales
Climate Change: How Does Soil Store CO2?
Jan. 8, 2014 — Previous studies have established that carbon binds to tiny mineral particles. In this latest study, published in Nature Communications, researchers of the Technische Universität München (TUM) and the Helmholtz Zentrum München have shown that the surface of the minerals plays just as important a role as their size. "The carbon binds to minerals that are just a few thousandths of a millimeter in size -- and it accumulates there almost exclusively on rough and angular surfaces," explains Prof. Ingrid Kögel-Knabner, TUM Chair of Soil Science.
The role of microorganisms in sequestering carbon
It is presumed that the rough mineral surfaces provide an attractive habitat for microbes. These convert the carbon and play a part in binding it to minerals. "We discovered veritable hot spots with a high proportion of carbon in the soil," relates Cordula Vogel, the lead author of the study. "Furthermore, new carbon binds to areas which already have a high carbon content."These carbon hot spots are, however, only found on around 20 percent of the mineral surfaces. It was previously assumed that carbon is evenly distributed in the soil. "Thanks to our study, we can now pin-point the soil that is especially good for sequestering CO2," continues Kögel-Knabner. "The next step is to
Σχόλια